Friday, November 28, 2014

Bicikletes se vjeter te babait!


U thyen pedalet e bicikletes se vjeter...
U ndryshk e gjitha nen shi...
E varur nen strehezen e shtepise se babait..
Si e dal prej kohesh ......te largeta.... kushedi....
Mori mbi trup gjithe ngjyrat e stineve..
Ca rrudha..
U plak bicikleta 28-teshe..
U plak si im at..
Dhe qoshken e mban ashtu mendueshem..
S’di ne pikon shi..a lotet e saj!?
Zilka mbeti po ajo
Griseseqetesie!
Tingull qe vjen se largu,
Ne veshet e tim eti: simfoni!
U plak bicikleta,
Ia hengri koha: nje rrote..nje kembe..
Perdor si bastun rroten tjeter,
Po shpirti I mbeti po ai!
Perkedhel dora e tim eti, trupin e pluhurosur,
Rikthim kujtimesh: rrugica, silueta pertej perdes se ballkonit, telegrame...
Dhe zilka...
Oh, e shenjta zilke,, gjithnje aty..
Gjithnje me te.
Sikur zgjoi prej gjumit letargjik,
Im ate miken e vjeter,
E grisi kohen...vitet..brengat..
U pershendeten me tingullin e embel.
Qeshi ati im me ze,
Takimi I passhumevitshem,
Dolen shetitje ashtu te dy..
Dhe pse te cale..dhe pse te marre..
Koha
Ah koha...
Lujti me ta nje shaka te keqe..!!!!!

Juli Cela, 
25 vjec, ish studente gazetari.

No comments:

Post a Comment